De zwarte kant van Ren. Nu eens niet over de ideale opstelling, maar over zijn vrouwen, zijn kinderen en zijn gebrek aan geldingsdrang. Aan de muren van zijn Dordtse villa hangen her en der vrouwelijke naakten, replicas van Kees van Dongen. Grote loungebank, barokke stoelen. Geen typisch man alleen- huis. Eigenlijk al sinds hij en zijn eerste vrouw Jacqueline uit elkaar gingen. Hun zoon Sanny was toen twee. Sindsdien heeft hij niet meer anders gewild. Met vriendin Danielle en hun achtjarige zoon Nikky woonde hij zelfs nooit in 1 huis. Het bevalt hem nog altijd uitstekend. Begin jaren 5. 0 is de Dordtse voetbalclub Emma wereldberoemd dankzij de broertjes Van der Gijp, ze spelen gevieren in de aanval. Renes vader Wim haalt 1 keer het Nederlandse elftal, zijn ome Cor dertien keer. Toch is de meest gehoorde opmerking waar het zijn carriere betreft: Zonde, er zat zoveel meer in. Als ik bij oud- collegas thuis kom, zijn hele muren behangen met fotos. Zowel bij mijn vader als ome Cor heb ik nog nooit 1 foto uit hun voetbaltijd gezien. Zelf heb ik er maar een paar bewaard, die hangen achterin de gang. Ik begrijp best dat het in de familie van Van der Vaart of Sneijder een enorme impact had, dat hun zoons voor Oranje werden geselecteerd. Maar mijn vader en oom hadden dat ook al bereikt. Het werd thuis absoluut niet als een mijlpaal gezien. Je was enig kind. Ik ben altijd er op mezelf geweest. Mijn ouders waren ook zo. Ik was niet het type dat op vakantie nieuwe vriendjes ging maken. Mijn ouders maakten daar ook geen contact. Eenzaam. Ik ben erg blij dat het zo gelopen is. De koning drinkt is een stripverhaal uit de reeks van Suske en Wiske. Het is geschreven door Willy Vandersteen en tegelijk gepubliceerd in De Standaard en De Nieuwe Gids van 1 juli 1947 tot en met 7 november 1947. De eerste albumuitgave was in 1949. Kledingtips: zo draag je enkellaarsjes. Het is een van de toptrends van het seizoen: het enkellaarsje. Op de catwalks en in het straatbeeld. Der Schwarze Block (auch Black Block bzw. Black Bloc) ist eine Demonstrationstaktik von Gruppierungen, die nach au. Durch die einheitliche Kleidung soll laut. Geen moeilijke toestanden. Sowieso probeer ik mijn verwachtingspatroon van het leven ongeveer nul. Als je s ochtends wakker wordt en je verwacht van niemand iets, dan is alles meegenomen. Je raakt pas teleurgesteld als je te hoog hebt ingezet. Heb je die instelling van huis uit meegekregen? Nee. Mijn ouders zagen het leven als een zware taak. Rond zijn zestigste begon mijn vader moeilijker te lopen. Op een gegeven moment wilde hij de deur niet meer uit. Als jij de rechtsbuiten van het Nederlandse elftal bent geweest en je zit in een rolstoel, dan gaan mensen ernaar vragen. Ik probeer hem uit te leggen dat dat gewoon belangstelling was, maar hij dacht: ze lachen om me. En ik heb hem er niet in kunnen helpen, joh. Gingen we samen naar het ziekenhuis. Was hij stiknerveus omdat hij steeds weer hoopte dat die dokter zou zeggen dat er verbetering in zat. Tot ik het niet meer kon aanzien en mijn vriend Casper van Eijck heb gebeld, destijds clubarts van Sparta. Die keek hem na en zei: Ach, Wim, je zult dit weekend niet meer meespelen, maar het gaat nog lekker, hoor. Dan was mijn vader zo blij als een kind.
Lijken jullie op elkaar? Hij zag het leven als een worsteling. Terwijl ik vind: je kunt er een worsteling van maken. Hij was een onvoorstelbare vechter. En ik geef gewoon toe. Het moeizame is: iemand met mijn karakter snapt die vechters wel, andersom is dat niet zo. Mijn vader zal bij mij hebben afgewogen wat ik later ook bij hem deed: heeft het veel nut om er iets van te zeggen? Zowel mijn vader als mijn moeder hebben nooit begrepen hoe ik leef. Ook mijn moeder legt liever de nadruk op de moeilijke momenten. Ik kan daar slecht mee uit te voeten. Misschien heb ik daarom wel voor die andere kant gekozen. Maar mijn moeder en dat is heel lief van haar haalt de schuld bij mij weg. Die is ervan overtuigd dat ik eigenlijk wel had willen samenwonen, maar dat ik niks in te brengen heb. Ik laat haar graag in die waan. Jouw instelling verwacht maar niets, dan kan het ook niet tegenvallen kun je ook zien als het uitsluiten van angst. Nee. Als je uberhaupt al iets van het leven kunt verwachten, heb ik het allemaal gekregen. Ik ga niet elke dag op pad voor Rene van der Gijp, he. Ik werk om mijn omgeving een zorgloos leven te laten leiden. Voor materiele zaken kunnen ze altijd op mij terugvallen. Daarin vind ik ook voor mezelf rust. Ik ben niet de vader geweest die 2. Begin jaren 8. 0 ontmoet Van der Gijp Jacqueline Laats. In de destijds ook onder voetballers zeer populaire Rotterdamse kroeg Don Kozak. Ze trouwen in 1. 98. Zwitserse Aarau Van der Gijp koopt. Een moetje? Dat hele trouwen hoeft van mij niet. Het geeft geen meerwaarde aan een relatie. Hoe lang waren jullie samen? Totaal een jaar of zeven, acht? Laten we het voor het gemak op tien houden. Twee jaar na de geboorte van jullie zoon Sanny, in 1. Het werd een soort moeizame gebeurtenis waarin er 1 a 2 keer per dag een soort gezeik was. Ik vond: laten we er maar mee stoppen om het elkaar steeds maar moeilijk te maken. Ben je een rokkenjager? Ik heb veel vrouwen gekend. Al zat het bij mij vooral in het zoeken naar het gekke in iemand. Ik ben nog nooit heel erg verliefd geweest. Er zijn mensen die zeggen dat dat een groot gemist is. Ik luister dan naar ze, over hoe mooi het kan zijn en dat het echt bestaat, maar ik heb het nooit gevoeld. Ik vind Jacqueline en Danielle net zo aardig als mijn beste vrienden. Vriendschap is het fijnste wat er is. Ik begrijp vrouwen wel, maar ze zijn me te ingewikkeld. Ik heb geen zin om me elke dag te moeten inleven. Iets van elkaar verlangen, rekening houden met. Alleen wonen is duurder, maar ook makkerlijker. Anderen zeggen dat ik asociaal ben. Je kunt ook denken dat het juist heel sociaal is. Ik dring niemand mijn manier van leven op. De consequentie is dat je zonen zonder hun vader opgroeien. Ik denk dat ze beter af zijn met hun moeder alleen dan met twee mensen die de hele dag moeilijk tegen elkaar doen. Misschien mag ik het niet zeggen, maar ik zie kinderen als een vrouwending. Als mannen onder elkaar zijn gaat het echt niet eerst over de kinderen. Het geeft ze een soort status.~Na zijn scheiding ontmoet Van der Gijp Danielle Sijthoff, dochter van de Rotterdamse modekoning Theo. Samenwonen doen ze niet, ook niet wanneer in 2. Nikky wordt geboren. Van der Gijp: Als zij op een gegeven moment heel graag een kind van mij wil, vind ik niet dat we daar oeverloze gesprekken over moeten hebben. Ik denk dat Danielle op haar manier genoegen heeft genomen met hoe ik ben. Ik fiets zeker drie keer per week naar haar huis. Dan voetbal ik met die kleine, eten we samen. Slaap je er ook? Nee. Ik slaap liever alleen. Gaat het er nou uiteindelijk niet om dat je een route uitstippelt waar je je zelf het prettigst bij voelt? Ik ben ook nooit jaloers geweest. Het facineert me dat je veel mannen niet meer naar hun ex mag vragen zodra ze een nieuwe relatie beginnen. Want dat is hun vriendin beledigd. Voor mij geldt dat zowel Jacqueline als Danielle tot aan mijn dood bij me horen. Allebei hebben ze een wezenlijke bijdrage geleverd aan hoe ik er nu bij zit. Kinderen zijn een verrijking van je leven, zeggen alle mensen in mijn interviewbundel. Zo zou ik het niet omschrijven. Bij jou was het: De vrouwen wilden het. En dat vond ik niet erg. Ik zie kinderen niet als iets moeilijks. Je moet er niet iets van maken wat het niet is. Jij hebt makkelijk praten. Dat zeggen die vrouwen soms ook. Als ze bellen, weet ik wel welke verwijten er komen. Dan praten we erover en is iedereen blij dat ik twee keer ja knik waar ik nee denk. Omdat ik weet: als ik ja knik, kan ik s avonds tenminste gewoon naar huis. Ik praat op televisie misschien veel, maar verder kun je mij niet harder verwennen dan dat ik de hele dag op de bank mag liggen met een tijdschrift, de televisie aan en de telefoon uit. Het is een ego. Daarbij afgewogen de vraag of ik er iemand kwaad mee doe. Dat vind ik niet. Hoe kan het dat iemand die het leven zo luchtig mogelijk wil nemen soms heel somber is? Misschien is het een mechanisme om mijn hoofd tot rust te laten komen. Zodra ik me buiten begeef raak ik in een permanente staat van verbazing over hoe mensen zich gedragen. Het is niet iets waarvoor ik naar de dokter hoef, he. Zodra ik erover ga nadenken is het namelijk weer over. Ik kan mezelf ook enorm zien zitten. Heb de grootste lol als ik in mijn slaapkamer een fles whisky leeg drink en vervolgens niet meer in staat ben naar de woonkamer te lopen. Eigenlijk heb je jouw leven geprobeerd de verwachtingen van anderen uit de weg te gaan. Zowel in je carriere als priv. Er is nooit iemand die zal zeggen: Joh, Gijp, het is wel goed zo. Mensen proberen die sinaasappel tot de laatste druppel uit te persen. Ik heb vijftien interlands gespeeld, maar ik hoor altijd: Hij had beter gekund. Als hij het karakter van Huub Stevens had gehad, als Terwijl er verrekte weinig mensen zijn die op hun vierde een stel voetbalschoenen aantrekken en bereiken wat ik heb bereikt. Toch probeert iedereen mij iets aan te praten van: Kom op, joh, je bent toch wel ergens gefrustreerd over? Zon scheiding moet toch wel impact op je hebben? Die vijftien interlands dan? Het gezeik wordt ietsjes meer, ja, maar ik heb er geen last van. Misschien blijf ik daarom wel zo graag alleen thuis. Zodra ik buiten kom, wordt er iets van me verwacht. Maar door de manier waarop je leeft kan het zijn dat je anderen hebt gekwetst. Wat was het alternatief dan? Om te leven zoals iedereen graag had gewild en zelf doodongelukkig zijn? Ik kijk geen dag terug met spijt. Veel ex- sporters doen niet anders dan over vroeger praten. Je bent tegen de Mont Ventoux op gefietst, terwijl wereldwijd 7. Vind na je carriere maar eens iets dat jou diezelfde voldoening geeft. Dat is waarom oud- voetballers het liefst in de voetballerij blijven. Kunnen ze elke dag over vroeger blijven praten. Ik kan makkelijk afscheid nemen. Het hele leven bestaat uit afscheid nemen. Ik verwonder me zo vaak. Hoor ik hem bij DWDD in zijn eerste vijf zinnen twaalf keer het woord ik gebruiken. Dat is er dus weer zo een die lijdt aan een ernstige vorm van zelfoverschatting. Prem Radhakishun, Jan Mulder, Hans Kraay Jr. Prem die te gast is bij Voetbal International en vraagt: Welke camera staat er op mij? Ik zit er drie jaar en heb al die tijd niet geweten dat iedereen een eigen camera heeft. Ik roep daar wat en zodra ik s avonds mijn bed in stap ben ik het vergeten. Gaat die Prem mij uitleggen dat het belangrijk is om altijd vrienden met de cameraman te blijven.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
January 2017
Categories |